Longkanker - aandoeningen en behandelingen (2023)

Longkanker - wat het is

De longen maken deel uit van het ademhalingssysteem dat samenwerkt om u te helpen ademen. De belangrijkste functie van het ademhalingssysteem is om frisse lucht in uw lichaam te brengen en tegelijkertijd afvalgassen te verwijderen.

Longkanker is een vorm van kanker die in de longen begint en zich ontwikkelt door de ongecontroleerde groei van abnormale cellen. De groei van deze abnormale cellen kan de normale longfunctie verstoren. De abnormale cellen kunnen van het oorspronkelijke deel van de long naar andere delen van het lichaam gaan, zoals de tegenovergestelde long, onze lymfeklieren, botten, lever en meer.

Er zijn twee hoofdtypen longkanker:

• Niet-kleincellige longkanker (NSCLC):NSCLC is goed voor ongeveer 85% van alle longkankers en komt voort uit een type cel dat het oppervlak van organen bekleedt (epitheelcellen). Typen NSCLC omvatten adenocarcinoom, plaveiselcelcarcinoom en grootcellig carcinoom.
• Kleincellige longkanker (SCLC):SCLC is goed voor 15% van alle longkankers en wordt sterk geassocieerd met het roken van sigaretten. Het groeit en verspreidt zich snel naar andere delen van het lichaam, inclusief de lymfeklieren.

Over een periode van vijf jaar, van 2016 tot 2020, werden in Singapore bijna 8.620 gevallen van longkanker vastgesteld. Longkanker is de derde meest voorkomende vorm van kanker bij mannen en vrouwen in Singapore. Het is ook de belangrijkste doodsoorzaak door kanker voor mannen en de derde doodsoorzaak door kanker voor vrouwen. Longkanker wordt vaker gediagnosticeerd bij personen ouder dan 40 jaar, maar de ziekte kan ook bij jongere personen voorkomen.

Longkanker - Symptomen

Longkanker in een vroeg stadium veroorzaakt mogelijk geen merkbare symptomen.

Veel voorkomende symptomen van longkanker in een verder gevorderd stadium zijn:

• Aanhoudende hoest die na verloop van tijd erger wordt
• Kortademigheid
• Bloed in het sputum
• Constante pijn op de borst (kan optreden in combinatie met een chronische hoest)
• Terugkerende luchtweginfectie en koorts
• Gewichtsverlies

Wanneer naar een dokter gaan

Maak een afspraak met uw arts als u tekenen of symptomen heeft die u zorgen baren.

Longkanker - Hoe te voorkomen?

Aangezien roken een van de belangrijkste oorzaken van longkanker is, is het vermijden van roken de beste manier om het risico op het ontwikkelen van longkanker te minimaliseren. Er zijn verschillende manieren om dit te doen:

• Primaire preventie: Als je nog nooit hebt gerookt, begin er dan niet mee.
• Secundaire preventie: Als u rookt, stop dan met roken. Stoppen met roken op elke leeftijd kan het risico op het ontwikkelen van longkanker helpen verminderen. Vermijd blootstelling aan passief roken (van anderen om u heen die mogelijk roken).
• Screening: Als u tussen de 55 en 74 jaar oud bent, 30 of meer pakjaren* hebt gerookt en minder dan 15 jaar geleden blijft roken of bent gestopt, kunt u overwegen een lage dosis CT-scan te ondergaan om te screenen op longkanker.

*Verpakkingsjaren worden berekend door het aantal dagelijks gerookte pakjes sigaretten te vermenigvuldigen met het aantal jaren roken.

Het wordt ook aanbevolen om een ​​dieet te volgen dat rijk is aan groenten en fruit en om regelmatig te bewegen.

Longkanker - oorzaken en risicofactoren

Van een aantal verschillende gedragingen en blootstelling aan het milieu is bekend dat ze het risico op het ontwikkelen van longkanker verhogen, zoals:

• Het roken van sigaretten, pijp of sigaren: Het roken van sigaretten is de meest voorkomende risicofactor voor longkanker en is naar schatting verantwoordelijk voor 80% tot 90% van de sterfgevallen als gevolg van longkanker. Het risico op het ontwikkelen van longkanker bij een roker is 15-25 keer groter dan bij een niet-roker, en neemt toe naarmate de duur en/of hoeveelheid gerookt.
• Industriële gevaren: Blootstelling aan bepaalde schadelijke chemicaliën en mineralen verhoogt het risico op longkanker (bijv. asbest, steenkoolgas, chromaten, nikkel, arseen, vinylchloride, mosterdgas, radon, bijproducten van uranium, mijnbouw).
• Passief roken: Niet-rokende mensen die worden blootgesteld aan passief roken verhogen hun risico op het ontwikkelen van longkanker met 20-30%.

Ondanks de sterke associatie van roken met longkanker, wordt erkend dat meer dan een kwart van de gevallen van longkanker in Singapore voorkomt bij mensen die nog nooit hebben gerookt en die niet eerder aan rook zijn blootgesteld. De oorzaken van longkanker bij deze populatie worden onderzocht en zijn waarschijnlijk te wijten aan blootstelling aan het milieu en genetische mutaties.

Longkanker - Diagnose

Tests en procedures die worden gebruikt om longkanker te diagnosticeren, omvatten een combinatie van beeldvormingstests en biopsie van een gebied met abnormale groei dat wordt gedetecteerd op een scan of bij klinisch onderzoek.

Eerste beeldvormingstests

• Röntgenfoto van de borst: Met een thoraxfoto worden afwijkingen in de longen vastgesteld die vervolgens met een CT-scan verder kunnen worden onderzocht.
• Gecomputeriseerde Tomografie Scan (CT) Scan: CT-scans maken gebruik van röntgenstralen die rond het lichaam worden geroteerd om een ​​reeks beelden te produceren die een compleet beeld geven van het deel van het lichaam dat wordt gescand. Een CT-scan kan details weergeven zoals de grootte, vorm en positie van eventuele longtumoren. Het kan ook helpen bij het opsporen van gebieden waar de kanker mogelijk is uitgezaaid, zoals de lymfeklieren tussen de longen of in de nek, of andere organen zoals de bijnieren, lever en hersenen.

Diagnostische toetsen

Resultaten van beeldvormingsonderzoeken kunnen suggereren dat een persoon longkanker heeft, maar een diagnose van kanker kan alleen worden gesteld na identificatie van kankercellen in een biopsiemonster dat is verkregen uit het gebied met abnormale groei.

Diagnostische tests kunnen zijn:

• Bronchoscopie: Een dunne, flexibele glasvezelbuis, een bronchoscoop genaamd, wordt door de neus of mond door de luchtpijp naar de longen geleid, zodat een monster (biopsie) kan worden genomen.
• Naald biopsie: Er kan een naald worden gebruikt om een ​​monster (biopsie) te nemen uit het gebied met abnormale groei. Dit kunnen monsters zijn van gezwollen lymfeklieren in de nek of van delen van de longen. Bij een transthoracale naaldbiopsie wordt een naald via een CT-scan door de huid en in het gebied geleid om een ​​klein monster te verwijderen voor onderzoek.

Tests om het stadium van longkanker te bepalen

Nadat de diagnose van longkanker is bevestigd, kunnen verdere tests worden uitgevoerd om te bepalen of de kanker zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam. Deze informatie wordt gebruikt om het stadium van longkanker te bepalen. Verschillende stadia van longkanker vereisen verschillende soorten behandeling.

Voorbeelden van deze testen:

• Botten scan: Een botscan kan detecteren of kanker zich heeft verspreid van de longen naar de botten. Bij deze procedure wordt een kleine hoeveelheid radioactief materiaal, een tracer genoemd, geïnjecteerd en wordt er een scan gemaakt om te zien hoe de tracer wordt geabsorbeerd, omdat dit kan wijzen op de aanwezigheid van uitgezaaide kanker in de botten.
• Positron Emissie Tomografie (PET) Scan: Bij een PET-scan wordt een radioactieve glucose-oplossing in het lichaam gespoten. Dit wordt geabsorbeerd door cellen in het lichaam die actief zijn en snel groeien, wat wijst op de mogelijke aanwezigheid van kanker in deze gebieden. De gebieden van glucoseopname kunnen worden geïdentificeerd met een speciale camera, die actieve groeigebieden aangeeft.
• Magnetic Resonance Imaging (MRI) -scan: Net als CT-scans geven MRI-scans gedetailleerde beelden van het lichaam en worden ze meestal gebruikt om te zoeken naar mogelijke verspreiding van longkanker naar de hersenen of het ruggenmerg. MRI-scans gebruiken radiogolven en sterke magneten om beelden te produceren in plaats van röntgenstralen.
• Mediastinale enscenering: Bij patiënten waarvan wordt vermoed dat ze stadium 3 longkanker hebben, kunnen aanvullende biopsieprocedures worden aanbevolen om te bepalen of de mediastinale lymfeklieren (tussen beide longen) zijn aangetast door longkanker. Dit zal artsen helpen om te beslissen tussen chirurgie of radiotherapie voor de patiënt. Voorbeelden van deze biopsieprocedures zijn:
  • Endobronchiale echografie: Bij deze test wordt een bronchoscoop, een apparaat dat wordt gebruikt om de binnenkant van de luchtwegen en longen te bekijken, uitgerust met een ultrasone transducer. Als verdachte lymfeklieren worden geïdentificeerd, wordt een naald door het apparaat gehaald om een ​​biopsie te verkrijgen.
  • Mediastinoscopie: Dit is een kleine chirurgische ingreep die onder algemene verdoving wordt uitgevoerd om monsters van de lymfeklieren in de borst te krijgen. Er wordt een kleine snee gemaakt aan de voorkant van de nek en een klein verlicht apparaat wordt ingebracht in het gebied achter het borstbeen (borstbeen) om lymfeklieren in de borstkas te identificeren die moeten worden verwijderd voor biopsie.
  • Video-ondersteunde thoracoscopische chirurgie (BTW): Dit is een chirurgische ingreep die onder algemene verdoving wordt uitgevoerd om monsters van de lymfeklieren in de borst te krijgen. Er worden kleine incisies gemaakt aan de zijkant van de borst zodat de chirurg een camera kan gebruiken om lymfeklieren in de borst te identificeren die moeten worden verwijderd voor biopsie.

Stadia van longkanker

Kleincellige longkanker (SCLC) en niet-kleincellige longkanker (NSCLC) worden anders geënsceneerd.

SCLC

• Beperkt podium: Kankercellen zitten maar aan één kant van de borst en kunnen worden omsloten en behandeld met radiotherapie.
• Uitgebreid podium: Kankercellen zijn uitgezaaid naar de andere kant van de longen en/of andere delen van het lichaam.

NSCLC

• Fase 1-3: Kankercellen zijn uitgegroeid tot longen in het gebied waar ze zijn ontstaan, en zijn mogelijk uitgezaaid naar nabijgelegen lymfeklieren, maar niet naar de andere kant van de longen of andere delen van het lichaam.
• Fase 4 (metastatisch): Kankercellen hebben zich verspreid naar andere delen van het lichaam, weg van de oorspronkelijke longtumor. Veel voorkomende verspreidingsplaatsen zijn de andere long, of de hersenen, lever, botten en bijnieren.

Moleculaire/biomarkertesten (voor NSCLC)

• Bepaalde typen NSCLC kunnen verder worden onderverdeeld in verschillende subtypen op basis van moleculair testen van het longbiopsiespecimen voor bepaalde genen of eiwitten. Deze resultaten worden gebruikt om de behandeling te bepalen, met name in stadium 4 NSCLC.
• Moleculair testen wordt meestal gedaan op biopsiemonsters. In sommige situaties, wanneer het biopsiemonster niet beschikbaar is, de hoeveelheid niet voldoende is voor verdere tests, of wanneer de biopsie niet kan worden uitgevoerd, kan een bloedtest worden uitgevoerd om het moleculaire profiel van de kanker te bepalen. Dit wordt een "vloeibare biopsie" genoemd.

Longkanker - Behandelingen

De behandeling van longkanker hangt af van het type longkanker, het kankerstadium en de algemene gezondheid en fitheid van de patiënt. Een persoon met kanker moet door een specialist worden beoordeeld om te bepalen welke behandelingsmodaliteit voor hem of haar het meest geschikt is.

Behandeling per type en stadium van longkanker

SCLC

Ziekte in een beperkt stadium wordt meestal behandeld met een combinatie van chemotherapie en radiotherapie van de longen en mediastinale lymfeklieren. Na voltooiing van chemoradiatie kan radiotherapie van de hersenen worden aanbevolen om het risico op terugval van kanker in de hersenen te verminderen. Uitgebreide stadiumziekte wordt meestal behandeld met een combinatie van chemotherapie en immunotherapie. Sommige patiënten kunnen ook worden behandeld met radiotherapie, afhankelijk van de plaats van verspreiding en de respons op de behandeling.

NSCLC

• Stadium 1 en 2 NSCLC: Chirurgie wordt beschouwd als de standaardbehandeling voor stadium 1 en stadium 2 NSCLC. De meest voorkomende operatie voor longkanker is lobectomie, waarbij de aangetaste longkwab wordt verwijderd. Andere soorten operaties, zoals een sublobaire resectie (verwijdering van minder dan een lob van de long) of pneumonectomie (verwijdering van de gehele long) worden af ​​en toe uitgevoerd, afhankelijk van de onderliggende gezondheidstoestand van de patiënt en de grootte en locatie van de patiënt. longkanker. Waar mogelijk worden deze operaties uitgevoerd door middel van video-geassisteerde thoracoscopische chirurgie (VATS) met behulp van kleine incisies op de borst om het herstel na de operatie te vergemakkelijken. Afhankelijk van het stadium van de longkanker en de bevindingen op het moment van de operatie, kunnen patiënten postoperatieve (adjuvante) chemotherapie en/of radiotherapie worden aanbevolen om het risico op herhaling te verkleinen.
• Fase 3: De behandeling van stadium 3-longkanker vereist gewoonlijk multidisciplinaire zorg, aangezien het een combinatie van chirurgie, bestraling, chemotherapie en immunotherapie omvat. Sommige patiënten met stadium 3 longkanker kunnen ongeschikt zijn voor een operatie, zoals patiënten waarbij de kanker is uitgezaaid naar meerdere lymfeklieren in het midden van beide longen ('mediastinum') of waarbij de kanker zich zeer dicht bij vitale organen zoals het hart bevindt of grote bloedvaten. Voor deze patiënten kan een combinatie van chemotherapie met radiotherapie van de longen en lymfeklieren worden aanbevolen, gevolgd door immunotherapie.
• Fase 4: De behandeling van NSCLC stadium 4 is afhankelijk van het subtype (plaveiselcel of niet-plaveiselcel) en het moleculair profiel van de tumor en omvat verschillende opties zoals chemotherapie, gerichte therapie en/of immunotherapie.

Soorten behandelingen

• Chemotherapie: Verwijst naar het gebruik van medicijnen om groeiende kankercellen te vernietigen, door te voorkomen dat ze groeien en zich delen, en kan intraveneus (via een ader) of via tabletten worden toegediend.
• Radiotherapie: Gebruikt hoogenergetische röntgenstralen om kankercellen in een bepaald gebied te doden, terwijl de schade aan normale cellen in de buurt tot een minimum wordt beperkt. Afhankelijk van het stadium van de kanker kan het als hoofdbehandeling worden gebruikt. Bij longkanker in een vroeg stadium wordt stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT) gebruikt als alternatief voor chirurgie. Bij lokaal gevorderde longkanker wordt soms bestraling gegeven samen met chemotherapie. Het kan ook worden gebruikt na een longkankeroperatie als er kankergebieden zijn die niet konden worden verwijderd. Volumetrische gemoduleerde boogtherapie (VMAT) en intensiteitsgemoduleerde radiotherapie (IMRT) kunnen de stralingsdoses voor normale organen verminderen. Radiochirurgie en SBRT kunnen ook worden gebruikt om kankers te behandelen die zich in sommige gevallen naar andere organen hebben verspreid.
• Gerichte therapie: Verwijst naar geneesmiddelen die ontworpen zijn om zich te richten op specifieke veranderingen in de kankercellen die hen helpen groeien, delen en verspreiden. Gerichte therapie wordt meestal aanbevolen op basis van het moleculaire profiel van longkanker.
• Immunotherapie: Verwijst naar een groep geneesmiddelen die immuuncontrolepuntremmers (ICI) worden genoemd en die werken door het immuunsysteem van het lichaam te helpen kankercellen te herkennen en te vernietigen.

Longkanker - Voorbereiding op een operatie

Uw chirurg zal een uitgebreid medisch onderzoek uitvoeren, inclusief lichamelijk onderzoek, longfunctietest, bloedonderzoek en scans om te zien of u geschikt bent voor een operatie en u adviseren over de risico's. Dit behandelingsadvies is vaak gebaseerd op consensus van een groep van verschillende specialisten (tumor board) die de voor- en nadelen van elke behandelstrategie afweegt.

Voorafgaand aan de operatie beoordeelt het anesthesieteam ook uw geschiktheid voor een operatie en adviseert u over verschillende aspecten van algehele anesthesie en pijnbestrijding na de operatie. Zoals bij alle chirurgische ingrepen kunnen complicaties optreden tijdens en/of na de operatie. Sommige van deze risico's en complicaties zijn inherent aan elke operatieve procedure, vooral wanneer algemene anesthesie wordt toegediend. Vraag uw arts naar deze risico's.

U moet zo snel mogelijk stoppen met roken, idealiter ten minste twee weken voor de operatie om uw risico op het ontwikkelen van complicaties na de operatie te minimaliseren. U moet uw arts ook informeren als u bloedverdunnende medicijnen of traditionele medicijnen gebruikt, omdat deze vóór de operatie moeten worden stopgezet om het risico op bloedingen na de operatie te minimaliseren. Ten slotte moet u proberen om voorafgaand aan de operatie minstens een uur per dag te lopen, aangezien u na de operatie moet lopen om uw herstel te bevorderen.

Gespecialiseerde verpleegkundigen zullen ook pre-operatieve counseling geven.

Longkanker - Postoperatieve zorg

Onmiddellijk na de operatie krijgt u een thoraxdrain die eventuele ophoping van lucht of vocht in de thorax voorkomt. Er zal postoperatieve pijn zijn van de operatie en u krijgt medicijnen om de pijn te behandelen. Als de pijn niet onder controle is, laat dit dan aan uw verpleegkundige of arts weten, omdat de medicatie mogelijk moet worden aangepast. U moet ook zo vroeg mogelijk lopen of bewegen om uw longen te laten uitzetten en uw herstel te bevorderen.

De meeste patiënten zullen terugkeren naar hun oorspronkelijke functioneren na herstel van een operatie. Er is echter een mogelijkheid dat het verlies van longen door een operatie ervoor kan zorgen dat u meer buiten adem bent bij inspanning dan voorheen. In zeldzame gevallen kunt u na een longresectie zelfs langere tijd extra zuurstof nodig hebben. Uw arts zal echter een evaluatie uitvoeren om te bepalen hoe waarschijnlijk dit het geval is voordat een operatie wordt aanbevolen.

Nadat u hersteld bent van een operatie, krijgt u regelmatig poliklinische afspraken om uw team van artsen te zien. Deze bezoeken kunnen scans omvatten om te controleren en te controleren of de kanker terugkeert. Het is belangrijk om het advies van uw arts op te volgen, u aan geplande kliniekbezoeken te houden en de voorgeschreven tests uit te voeren, zodat tijdige behandeling kan worden toegediend als de kanker of andere problemen zich voordoen.

Longkanker - Overige informatie

Longkanker in 4 minuten (Engels)

Longkanker in 4 minuten (Chinees)